OFFICIALLY A YOGA TEACHER UPDATE
31 Maart 2014 | Thailand, Chiang Mai
NAMASTE!
De laatste week Teacher Training, waar te beginnen..... Het is feest, dus allereerst maar een dubbel HOERA!!!:
HAPPY 60st BIRTHDAY to my MAMA & I'M OFFICIALLY A YOGA TEACHER!!!!!
De 200 uur zijn uiteindelijk 240 uur geworden, dankzij de zeer passionele teachers. Ik heb van elk moment genoten!
“so happy....” :D
Even een terugblik naar de laatste week van de training: hectisch en de tijd is voorbij gevlogen! Onze laatste lectures waren wederom zeer interessant, vooral bij ”business en ethics” kon ik niet stil blijven zitten. Het heeft me enorm gemotiveerd gelijk te beginnen met de opbouw van een yogabedrijf en het aanbieden van lessen.
In de vooravond hebben we een hele leuke chantingles gedaan, in het zwembad! Zingen in het water geeft echt een hele andere frequentie aan geluidsgolven. In het water voelde ik me wel een beetje Beyonce ;)
Op dinsdag en woensdag hadden we ons practicum examen: we moesten een 75 minuten les voorbereiden en deze aan onze medestudenten een “onbekende” beginners uit de stad geven. Mijn beginners: een Thaise dame die alles vrij goed kon volgen en een Amerikaanse jongen, een bodybuilder met weinig connectie met zijn eigen lichaam. Dat was qua adjustments wel een uitdaging en het heeft me gemotiveerd om me nog iets verder te verdiepen in de anatomie-lessen.
Van mijn studenten ontving ik wederom niets dan lof:
“very relaxing, soothing voice, nice yoga sequence, beautiful meditation”.
En de teachers:
“You have the ability to take people into a meditative state, graceful, connecting with everyone.”
En de dingen waar ik nog verder aan kan werken zijn:
Opletten waar ik de beginners plaats in de klas (in vizier), en adjustments voor verschillende lichaamstypes (ik probeerde heel stoer de bodybuilder op te tillen in de schouderstand, en brak daarbij bijna mijn eigen rug). De teachers hebben mij op het hart gedrukt gelijk te gaan beginnen in een yogastudio of zelf iets op te zetten met yoga en dans:)
Later op de dag kregen we het theorie-examen. 60 vragen over de Yoga Sutras, anatomie, yogahoudingen, Sanskriet, chakra's, geschiedenis en Aryuveda. Tegen verwachting slechts 3 vragen fout beantwoord, wat betekende dat ik woensdagavond al wist dat ik was GESLAAGD!
Donderdag was een rare dag, we wisten allemaal dat we al waren geslaagd, maar we hadden toch nog een hele lesdag. Deze begon weer zoals elke ochtend met 2,5 uur Astanga yoga en 1 uur meditatie. Dit werd weer een liefdesmeditatie, maar dan in partners. Ik werd gekoppeld aan een Franse jongen, tegenover elkaar met ogen dicht en handen vast mediteerden we voor 20 minuten. Vervolgens 10 minuten een open ogen meditatie, dat was vreemd. Ik denk dat ik nog nooit zo lang in de ogen van iemand anders heb gekeken, hij begon te huilen, en ik zonk diep weg in zijn ogen. Ik zag geen gezicht en op gegeven moment geen oog meer, ik zag en voelde allerlei andere dingen en emoties. Een heftige maar mooie meditatie, maar mijn voorkeur gaat naar de groepsmeditaties.
In de middaguren kregen we nog onze laatste Adjustmentcircus en we eindigden met wel een hele speciale “les” over healing. Geweldige ervaring om stuk voor stuk de kracht van onze eigen energie te voelen. Ik heb een mooie healing mogen geven aan Petra en vervolgens heb ik een liefdevolle healing van haar mogen ontvangen. De feedback was bevestigend.
Op vrijdag begonnen we de dag met onze allerlaatste Astanga Yoga practise en korte meditatie.
Hierna was de graduation ceremonie met uitreiking van onze certificaten. De teachers vroegen of mensen iets zouden willen delen. Een Roemeens meisje dat Salsa danst vroeg aan mij of ik met haar een dansje wilde doen. Ik had niet echt het gevoel dat het de juiste tijd en plaats zou zijn voor een nietszeggend dansje, maar toch bleef het rondspoken in m'n gedachten. Ik wist dat ik iets moest doen..
"do what you must, untill this skin becomes a perfect home"
En toen wist ik het: Ik zou een stuk doen op het nummer “Y que tu quieres que te den” van Adalberto Alvares, een salsanummer gemixt met afro gewijd aan de Orishas.
Elk (spiritueel) pad blijft altijd weer verbonden met de natuur of persoonstyperingen: elke religie, astrologie, Aryvedische doshas, nummerologies, of nog algemener elke hobby en passie is een pad... En dus ook in het afro-cubaanse Yoruba pad met de Orishas: Spirituele/mythologische figuren met elk de eigen natuurelementen en persoonlijkheden.
“in the end, we all aspire for the same, we just use different paths to walk”
Ik heb tot op de laatste minuten getwijfeld of ik het zou doen, maar iedereen keek me erg hoopvol aan, dus ik heb het gedaan.
Het eerste gedeelte gedanst met 3 dames die al wat Salsa konden, en vervolgens het Afro-gedeelte in m'n eentje.
Ik weet niet meer hoe ik heb gedanst (er is een filmpje gemaakt waar ik nog achteraan ga).
Ik weet wel van mezelf dat ik zeker geen afro-cubaanse dancing queen ben, toch waren er mensen aan het huilen...
Ik heb dat tijdens het nummer niet meegekregen, ik voelde me zo verbonden met andere energie. Het was het mooiste podium ooit: De open Shala waar ik in de zon kijken, de dieren en de natuur om me heen en de prachtige mensen in de ruimte zelf, na een maand vol zelfstudie helemaal in balans met de eigen energie.
Ik was in de eerste paar seconden van het nummer dat begint met een afro “calling” in meditatieve staat.
Het eerste gedeelte van het nummer pakte ik de Roemeense Christina , een Koreaanse Mi Jong en een Australische Hayley van wie ik wist dat ze wat konden dansen.
Vanaf het afrogedeelte werd het “serieus”: ik weet alleen dat ik contact heb gemaakt met iedereen, ik danste energiek rond in de kring, pakte attributen, raakte mensen aan, liet ze mij aanraken. Achteraf is het net of iemand anders plaats had genomen in mijn lichaam, maar ik toch van het geluk kon meegenieten. Dit was geweldig!! De energie was zo goed, en ik smolt in de dans, geen moment van nadenken of onzekerheid... Ik heb nog nooit zo een ervaring gehad. Normaal is er adrenaline, nu was het iets anders, pure rust in combinatie met energie dat ik wilde delen.. Heel vreemd.
Achteraf met iedereen inde kring het nummer uitgedanst, elkaars handen stevig vastgepakt en in plaats van een eindmediatie besloten we dat dit de perfecte afsluiting was van de Tribe Yoga Teacher Training 2014.
Ik voel me zo vereerd dat ik dit heb mogen en kunnen doen..
Ik zoveel lof, ik voel me zo verlegen, het was wederom net alsof ze ze het over iemand anders hadden:
“That was so pure, You made me cry, You connected with each and everyone of us, I felt seducted”
en het mooiste compliment:
“ I honestly think you are the most beautiful dancer I have ever seen, the dance is beautiful, but the energy around it is zo pure, I have never seen something like that before..”
:')
Die avond heb ik afscheid genomen van het grootste gedeelte van de groep en de volgende ochtend vroeg van mijn lieve vriendin Petra die terug naar Cambodia vloog. We waren vanaf het begin af aan al zo hecht, alsof we elkaar al eeuwen kenden. Het was moeilijk te realiseren dat onze wegen nu weer zouden scheiden. Ze had tranen, maar we weigerden een echt afscheid. Afscheid bestaat niet...
"don't be sad that it's over, smile that it happened"
Na de check-out ben ik gelijk met de Roemeense en Koreaanse naar Chiang Mai vertrokken. Omdat we toch al in de studie-mood waren hebben gelijk maar een 15 uur massagetraining gedaan bij de International Training Massage school:
Aroma oil therapie, Swedish/Thai/Tibetan, Sen energylines & indian headmassage. Ook hiervoor een mooi diploma gekregen en vandaag nog een laatste training erachteraan geplakt: footreflexologie.
Dus ik mag mezelf nu een
ALLROUND YOGA- & MASSAGETHERAPIST gaan noemen!
Mijn geluk kan niet meer op.
Bijna had ik mijn ticket verlengd om nog wat langer te kunnen blijven, maar ik weet dat het genoeg is. Ik heb zoveel om terug in Nederland aan te gaan pakken en te gaan delen.
Ik geniet nog van mijn laatste dagen hier in het mooie en hete Chiang Mai en ik kijk uit naar mijn terugkomst.
"When seeking wisdom, the journey is your home"
Namaste en tot gauw!
De laatste week Teacher Training, waar te beginnen..... Het is feest, dus allereerst maar een dubbel HOERA!!!:
HAPPY 60st BIRTHDAY to my MAMA & I'M OFFICIALLY A YOGA TEACHER!!!!!
De 200 uur zijn uiteindelijk 240 uur geworden, dankzij de zeer passionele teachers. Ik heb van elk moment genoten!
“so happy....” :D
Even een terugblik naar de laatste week van de training: hectisch en de tijd is voorbij gevlogen! Onze laatste lectures waren wederom zeer interessant, vooral bij ”business en ethics” kon ik niet stil blijven zitten. Het heeft me enorm gemotiveerd gelijk te beginnen met de opbouw van een yogabedrijf en het aanbieden van lessen.
In de vooravond hebben we een hele leuke chantingles gedaan, in het zwembad! Zingen in het water geeft echt een hele andere frequentie aan geluidsgolven. In het water voelde ik me wel een beetje Beyonce ;)
Op dinsdag en woensdag hadden we ons practicum examen: we moesten een 75 minuten les voorbereiden en deze aan onze medestudenten een “onbekende” beginners uit de stad geven. Mijn beginners: een Thaise dame die alles vrij goed kon volgen en een Amerikaanse jongen, een bodybuilder met weinig connectie met zijn eigen lichaam. Dat was qua adjustments wel een uitdaging en het heeft me gemotiveerd om me nog iets verder te verdiepen in de anatomie-lessen.
Van mijn studenten ontving ik wederom niets dan lof:
“very relaxing, soothing voice, nice yoga sequence, beautiful meditation”.
En de teachers:
“You have the ability to take people into a meditative state, graceful, connecting with everyone.”
En de dingen waar ik nog verder aan kan werken zijn:
Opletten waar ik de beginners plaats in de klas (in vizier), en adjustments voor verschillende lichaamstypes (ik probeerde heel stoer de bodybuilder op te tillen in de schouderstand, en brak daarbij bijna mijn eigen rug). De teachers hebben mij op het hart gedrukt gelijk te gaan beginnen in een yogastudio of zelf iets op te zetten met yoga en dans:)
Later op de dag kregen we het theorie-examen. 60 vragen over de Yoga Sutras, anatomie, yogahoudingen, Sanskriet, chakra's, geschiedenis en Aryuveda. Tegen verwachting slechts 3 vragen fout beantwoord, wat betekende dat ik woensdagavond al wist dat ik was GESLAAGD!
Donderdag was een rare dag, we wisten allemaal dat we al waren geslaagd, maar we hadden toch nog een hele lesdag. Deze begon weer zoals elke ochtend met 2,5 uur Astanga yoga en 1 uur meditatie. Dit werd weer een liefdesmeditatie, maar dan in partners. Ik werd gekoppeld aan een Franse jongen, tegenover elkaar met ogen dicht en handen vast mediteerden we voor 20 minuten. Vervolgens 10 minuten een open ogen meditatie, dat was vreemd. Ik denk dat ik nog nooit zo lang in de ogen van iemand anders heb gekeken, hij begon te huilen, en ik zonk diep weg in zijn ogen. Ik zag geen gezicht en op gegeven moment geen oog meer, ik zag en voelde allerlei andere dingen en emoties. Een heftige maar mooie meditatie, maar mijn voorkeur gaat naar de groepsmeditaties.
In de middaguren kregen we nog onze laatste Adjustmentcircus en we eindigden met wel een hele speciale “les” over healing. Geweldige ervaring om stuk voor stuk de kracht van onze eigen energie te voelen. Ik heb een mooie healing mogen geven aan Petra en vervolgens heb ik een liefdevolle healing van haar mogen ontvangen. De feedback was bevestigend.
Op vrijdag begonnen we de dag met onze allerlaatste Astanga Yoga practise en korte meditatie.
Hierna was de graduation ceremonie met uitreiking van onze certificaten. De teachers vroegen of mensen iets zouden willen delen. Een Roemeens meisje dat Salsa danst vroeg aan mij of ik met haar een dansje wilde doen. Ik had niet echt het gevoel dat het de juiste tijd en plaats zou zijn voor een nietszeggend dansje, maar toch bleef het rondspoken in m'n gedachten. Ik wist dat ik iets moest doen..
"do what you must, untill this skin becomes a perfect home"
En toen wist ik het: Ik zou een stuk doen op het nummer “Y que tu quieres que te den” van Adalberto Alvares, een salsanummer gemixt met afro gewijd aan de Orishas.
Elk (spiritueel) pad blijft altijd weer verbonden met de natuur of persoonstyperingen: elke religie, astrologie, Aryvedische doshas, nummerologies, of nog algemener elke hobby en passie is een pad... En dus ook in het afro-cubaanse Yoruba pad met de Orishas: Spirituele/mythologische figuren met elk de eigen natuurelementen en persoonlijkheden.
“in the end, we all aspire for the same, we just use different paths to walk”
Ik heb tot op de laatste minuten getwijfeld of ik het zou doen, maar iedereen keek me erg hoopvol aan, dus ik heb het gedaan.
Het eerste gedeelte gedanst met 3 dames die al wat Salsa konden, en vervolgens het Afro-gedeelte in m'n eentje.
Ik weet niet meer hoe ik heb gedanst (er is een filmpje gemaakt waar ik nog achteraan ga).
Ik weet wel van mezelf dat ik zeker geen afro-cubaanse dancing queen ben, toch waren er mensen aan het huilen...
Ik heb dat tijdens het nummer niet meegekregen, ik voelde me zo verbonden met andere energie. Het was het mooiste podium ooit: De open Shala waar ik in de zon kijken, de dieren en de natuur om me heen en de prachtige mensen in de ruimte zelf, na een maand vol zelfstudie helemaal in balans met de eigen energie.
Ik was in de eerste paar seconden van het nummer dat begint met een afro “calling” in meditatieve staat.
Het eerste gedeelte van het nummer pakte ik de Roemeense Christina , een Koreaanse Mi Jong en een Australische Hayley van wie ik wist dat ze wat konden dansen.
Vanaf het afrogedeelte werd het “serieus”: ik weet alleen dat ik contact heb gemaakt met iedereen, ik danste energiek rond in de kring, pakte attributen, raakte mensen aan, liet ze mij aanraken. Achteraf is het net of iemand anders plaats had genomen in mijn lichaam, maar ik toch van het geluk kon meegenieten. Dit was geweldig!! De energie was zo goed, en ik smolt in de dans, geen moment van nadenken of onzekerheid... Ik heb nog nooit zo een ervaring gehad. Normaal is er adrenaline, nu was het iets anders, pure rust in combinatie met energie dat ik wilde delen.. Heel vreemd.
Achteraf met iedereen inde kring het nummer uitgedanst, elkaars handen stevig vastgepakt en in plaats van een eindmediatie besloten we dat dit de perfecte afsluiting was van de Tribe Yoga Teacher Training 2014.
Ik voel me zo vereerd dat ik dit heb mogen en kunnen doen..
Ik zoveel lof, ik voel me zo verlegen, het was wederom net alsof ze ze het over iemand anders hadden:
“That was so pure, You made me cry, You connected with each and everyone of us, I felt seducted”
en het mooiste compliment:
“ I honestly think you are the most beautiful dancer I have ever seen, the dance is beautiful, but the energy around it is zo pure, I have never seen something like that before..”
:')
Die avond heb ik afscheid genomen van het grootste gedeelte van de groep en de volgende ochtend vroeg van mijn lieve vriendin Petra die terug naar Cambodia vloog. We waren vanaf het begin af aan al zo hecht, alsof we elkaar al eeuwen kenden. Het was moeilijk te realiseren dat onze wegen nu weer zouden scheiden. Ze had tranen, maar we weigerden een echt afscheid. Afscheid bestaat niet...
"don't be sad that it's over, smile that it happened"
Na de check-out ben ik gelijk met de Roemeense en Koreaanse naar Chiang Mai vertrokken. Omdat we toch al in de studie-mood waren hebben gelijk maar een 15 uur massagetraining gedaan bij de International Training Massage school:
Aroma oil therapie, Swedish/Thai/Tibetan, Sen energylines & indian headmassage. Ook hiervoor een mooi diploma gekregen en vandaag nog een laatste training erachteraan geplakt: footreflexologie.
Dus ik mag mezelf nu een
ALLROUND YOGA- & MASSAGETHERAPIST gaan noemen!
Mijn geluk kan niet meer op.
Bijna had ik mijn ticket verlengd om nog wat langer te kunnen blijven, maar ik weet dat het genoeg is. Ik heb zoveel om terug in Nederland aan te gaan pakken en te gaan delen.
Ik geniet nog van mijn laatste dagen hier in het mooie en hete Chiang Mai en ik kijk uit naar mijn terugkomst.
"When seeking wisdom, the journey is your home"
Namaste en tot gauw!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
